Makelaar Dagmar Ligtenberg waardeert gezelligheid in Vaassen
Al tijdens haar rechtenstudie wist Dagmar Ligtenberg het zeker: ze wilde toch makelaar worden. Binnen twee jaar hoopt ze die titel officieel te dragen, nu staat er nog assistent voor. Maar de kennis is zeker al aanwezig. De voortgang van het bedrijf Ligtenberg Makelaars is bij de 25-jarige in goede handen.
“Na de havo, op het christelijk lyceum in Apeldoorn, wist ik zeker dat ik rechten wilde doen. Het liefst in Amsterdam. Omdat ik pas zeventien was, heb ik toch gekozen voor Utrecht. Kon ik gewoon thuis blijven wonen. Heb een jaar stage gelopen bij notaris Ridderhof, waar Jan Stelwagen mijn begeleider was. Daar richtte ik mij vooral op onroerend goed. Recht is echt superleuk, maar toch twijfelde ik om daar echt mijn werk van te maken. Heb veel met mijn vader gesproken en de makelaardij trok mij toch meer. Heb mijn HBO-recht wel afgemaakt en ook nog een minor makelaardij en vastgoed gedaan”, vertelt Dagmar Ligtenberg.
Drie jaar geleden stapte ze in de zaak met de intentie haar vader later op te volgen. Na het overlijden van Jan werkt ze samen met zijn oud-collega Max van Dam. “Die twee hebben jaren samengewerkt. Als kind logeerden mijn zus Carlien en ik al bij hem. Waren zijn ‘proefkinderen’. Zijn dochters Julia en Anne zijn jonger dan wij. Mijn vader heeft altijd gezegd: als er iets is, moet je Max bellen.”
Ze geniet van de afwisseling in het werk. “Het is leuk en gevarieerd werk. Je komt in contact met diverse soorten mensen met allemaal andere wensen. Het is een uitdaging om een verbinding te maken tussen vraag en aanbod. Vaak is het een kwestie van bezwaren wegnemen en de mogelijkheden van een woning laten zien”, weet Dagmar.
Met haar juridische en bouwtechnische kennis geeft ze tips waardoor een woning passend wordt bij de wensen van de kijkers. “Een dakraam of -kapel kan al enorm veel verschil maken”, verzekert ze. Zelf vindt ze klussen wel leuk, maar de tijd ontbreekt. “Bovendien wil ik snel resultaat zien. We hebben net thuis de wanden en de vloeren gedaan. Lagen de plinten buiten en die zijn verregend. Dus daar moeten nu andere voor komen.” Het klussen gaat ook wat trager doordat er sinds twee weken een kitten in huis is. “Dat is niet echt handig, maar Gijs is zo schattig. En hij gaat goed samen met onze kat Pieter, die vijf is.”
Ze komt uit een sportieve familie. Heeft jaren gevolleybald en tennist al ruim tien jaar bij De Kouwenaar. Daar heeft ze ook een bestuursfunctie. “Van huis uit heb ik dat meegekregen, je moet iets terugdoen voor een club.” Naast haar drukke baan en sportieve plichten blijft er weinig tijd over voor andere hobby’s. “Ik reis graag. Binnenkort gaan we naar Maastricht, daar ben ik nog nooit geweest. Thailand staat ook nog op het programma. Daar wilde een oom van mij jaren geleden een hotel beginnen. Zijn mijn ouders daar gaan kijken. Mijn vader vond het een geweldig land. Fijn klimaat en aardige mensen. Mijn oom woont echter nog steeds in Amsterdam”, zegt ze lachend. Vader Jan hield van koken en wisselde de Hollandse stamppotten af te met Thaise maaltijden. Nu kookt haar vriend Wijnand meestal. “Eerlijk gezegd kan hij het ook beter dan ik.”
Ze woont (bijna) haar hele leven al in Vaassen. “Het is fijn dorp waar veel georganiseerd wordt. In het centrum heerst gezelligheid en eigenlijk kom ik altijd wel bekenden tegen. Hier is het nog ons-kent-ons, dus vermaak ik mij altijd wel. Bovendien is hier in de omgeving veel moois te zien, dat zeggen kopers die hier nieuw komen altijd. Dan sta ik er weer even bij stil en waardeer wat we hier hebben.”